Asset Publisher
U nas mają swój bezpieczny dom
Ich wielkie pióra znajdujemy czasem w lesie. Ich masywne sylwetki dostrzegamy już nie tylko na tle chmur, ale nawet – ze smakiem doznanej przygody – bezpośrednio nad wirami Odry, nad spokojną tonią śródleśnego jeziora, a nawet nisko nad leśną drogą. To bieliki, mylnie nazywane orłami. Czasem też słyszymy określenie „birkut” z prawdziwie tatarskim, słownym rodowodem. Królewskie ptaki, które są u siebie.
Nigdy nie wiadomo, kiedy przylecą – to dlatego nad Odrę warto wybrać się nawet wcześnie rano
(fot. Andrzej Nowacki, Nadleśnictwo Gubin)
W nadleśnictwie Gubin można je dziś usłyszeć w miarę często, nikt jednak nie nauczył się ich głosów z książki. Żadne „gri-gri-gri”, „krik-krik-krik” czy skomplikowane kji-kji-kji-kli-kliek-jak” nie są w stanie oddać – czasem nieco twardej – muzyki ich języka. Kluczem jest wyłącznie żywy i bezpośredni kontakt z przyrodą, najlepiej w towarzystwie osoby, która już nieco zgłębiła jej tajemnice. Tylko wtedy otwarcie Wielkiej Księgi Natury może przynieść oczekiwane rezultaty.
Typowe siedlisko bielików – las z jeziorami, obfitującymi w ryby i wodne ptactwo
(fot. Andrzej Nowacki, Nadleśnictwo Gubin)
W głębi gubińskich lasów, na dwóch rozłożystych sosnach, mocno oddalonych od siebie, bieliki znalazły swój dom, a może właściwiej – założyły swe gniazda. Wiedzę o dokładnym ich położeniu trzymamy w głębokiej tajemnicy, chroniąc te dumne ptaki przed nierozważną ciekawością człowieka. Nie jest to jednak kaprys osób wtajemniczonych – to wręcz obowiązek prawny: właśnie w bieżącym roku Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim, na pisemny wniosek gubińskich leśników, zatwierdził kolejne strefy ochrony ostoi, miejsc rozrodu i regularnego przebywania bielika, w rejonie dwóch nowych gniazd. Łączna powierzchnia nowych stref obejmuje niemal 1 km² (98,12 ha). Możliwość wejścia w obszar strefy, oznaczonej w terenie tablicami o treści „Ostoja zwierzyny”, jest niezmiernie ograniczona, a w powszechnym odbiorze – wręcz niemożliwa. Wszelkie zakazy są jednak w pełni uzasadnione – zarówno przyrodniczo, jak i prawnie. Spokój królewskich ptaków jest tutaj nadrzędny, zaś dbałość leśników gwarantuje im pełne poczucie bezpieczeństwa.
WALDSCHUTZ
Barczatka sosnówka
Das Wissen über die in der Natur vorkommenden Prozesse und die Kontrolle des Zustands der Forstumwelt ermöglichen dem Forstwirt die rechtzeitige Gefahrendiagnose, die den Waldbestand beeinträchtigen könnten. Jedes Jahr ergreifen sie die Maßnahmen zur Erhaltung der Nachhaltigkeit des Waldes und Steigerung seiner natürlichen Widerstandsfähigkeit gegen schädliche Faktoren.
Der Waldschutz ist die grundlegende Wirtschaftstätigkeit von der Oberförsterei Gubin. Ziel dieser Tätigkeiten ist die Forstsicherung gegen Schäden.
Gefahren werden in drei Gruppen geteilt:
- biotische - schädliche Insekten, Schmarotzerpilze, pflanzenfressende Säugetiere
- abiotische - Dürreperioden, heftige Winde, früher und später Frost, Schnee, Wolkenbrüche, hohe und niedrige Temperaturen
- anthropogene - von Menschen hervorgerufen: Brände, Waldverschmutzung, immer größere Anzahl von Touristen und Sammlern der Waldfrüchte auf den Waldgebieten, industrielle Schadstoffe.
